Brawa dla ministra Sikorskiego oraz innych negocjatorów, a także konsultantów, w tym i tych z Rosji oraz USA.
Sporo krwi przelano na Ukrainie, i wystarczy.
Prezydent Janukowycz stworzył sobie władzę - prawie - absolutną, w czym sporo zasług mają też skłóceni przywódcy Pomarańczowej Rewolucji. Teraz będzie musiał odpuścić i się nią podzielić... do wyborów. Później pewnie odejdzie na emeryturę i tylko od niego zależy, czy będzie się mógł nią cieszyć, czy też będzie musiał ratować się ucieczką. W każdym razie, dostał jeszcze kilka miesięcy na poprawę swego wizerunku. Natomiast ci Ukraińcy, którzy chcą do Europy i Unii, będą mieli szansę przekonać do swoich racji sceptyków. Tylko nic na siłę, bo wtedy ''sen'' się nie spełni.
Dla nas spokojna i stabilna - także gospodarczo - Ukraina, to gwarancja bezpieczeństwa. Nie leży w interesie Polski, aby Unia na wschodzie kończyła się na naszej wschodniej granicy. Dlatego polskie zaangażowanie w ukraińskie wydarzenia jest słuszne oraz logiczne.
Dobrze, że nasi politycy choć w wypadku Ukrainy potrafią mówić wspólnym, rozsądnym głosem. A ci nieliczni, którym marzyła się wojenka i rzeź, muszą obejść się "smakiem". Jednak na uleczenie z fobii trudno u nich liczyć.
Ukraina ma szansę na samostanowienie, bo po krwawych - bratobójczych - starciach, może mieć teraz więcej kart na wyrwanie się z dawnych zależności. Oby swojej szansy... znów nie oddaliła.
